در این مقاله به بررسی عوامل روان شناختی مرتبط با عملکرد ورزشی می پردازیم؛ حالت های روانی انسان که ناشی از تجربیات و تربیت گذشته او و همچنین طريقه نگرش حال حاضر او است عملکرد فعلی او را معين می سازد. این عوامل روان شناختی را می توان تحت عنوان عوامل روانشناختی مثبت و منفی مورد تائيد قرار داد که البته مثبت و یا منفی بودن آن ها در افراط و تفریط بودن آن ها معين می شود به عبارتی حالت های روانشناختی باید متعادل باشد تا یک ورزشکار بهترین عملکرد را به رويت بگذارد برای مثال استرس و اضطراب بسیار زیاد و همچنین استرس و اضطراب بسیار پایین نیز باعث كم شدن عملکرد انسان میگردد عوامل روانشناختی عملکرد ورزشی تعدادی از عوامل روانشناختی اثر گزار بر عملکرد ورزشی عبارتند از: اعتماد به نفس، استرس و اضطراب؛ تمرکز حواس، حالات افسردگی؛ روحیه پرخاشگری و توانایی ایجاد ارتباط اجتماعی مناسب است. اگرچه موفقيت یک ورزشکار و یا یک تیم ورزشی در میادین ورزشی به فاكتورهاي زیادی مانند مدیریت باشگاه چگونگی مربی گری و ایجاد رابطه با ورزشکار و یا تیم ورزشی نیروی بدنی ورزشکار و شرایط محیطی مسابقه و غیره مربوط است. اما عامل روانشناختی به جرات از مهم ترین عوامل موفقیت در مسابقه ورزشی محسوب مي شود (موريس و همكاران، ۲۰۰۵).

انگیزش ورزشی
انگیزش متغیری حیاتی برای ورزشکار یا تیم ورزشی مي باشد زیرا دليل می شود که ورزشکاران برای ارائه بهترین عملکردشان در آمادگی کامل قرار بگیرند انگیزش میتواند بر میزان تلاش ورزشکار توانایی ايستاده ماندن بعد از شکست و استقامت در تمرینات طولانی و سخت اثر بگذارد در مطالعات متعدد مشخص شده که انگیزش متغیری است که ورزشکاران بر آن کنترل بالاتري دارند دو نوع انگیزش است انگیزش بیرونی و درونی که هر کدام بسته به سطح رشد ورزشکار یا تیم می توانند تأثیر عمده ای داشته باشند. هر چند تحقيقات نشان می دهند که انگیزش درونی تأثیر بیشتری بر عملکرد ورزشکاران دارد ورزشکاران می توانند با آگاهی از سطح انگیزشی خود و آموختن راهبردهایی برای تأثیر بر آن بر انگیزش کنترل بالاتري را داشته باشند روان شناسان ورزشی نیز می توانند به ورزشکاران بیاموزند که قبل از تمرکز بر مشکلات به توانمندی ها و موفقیت های قبلیشان بيانديشند به آنان کمک کنند تا جملات مثبتی بیابند و از آنها در مواقع ناراحتی و پریشانی مستفيذ شوند تا بتوانند خلق منفی شان را عوض كنند (چن و همكاران، ۲۰۲۲).

اعتماد به نفس ورزشی
موثرترين مؤلفه روان شناختی برای عملکرد ورزشکاران اعتماد به نفس است زیرا هم مستقیم بر عملکرد آنان اثر می گذارد اگر ورزشکار به اين عقيده نرسد که برای موفق شدن توانایی دارد؛ نمی تواند از آن توانمندي مستفيض شود، هم غیر مستقیم اعتماد به نفس بر دیگر عوامل روان شناختی از جمله انگیزش برانگیختگی و هیجانات اثر میگذارد ورزشکارانی که اعتماد به نفس بالایی دارند موفق تر از ورزشکارانی هستند که اعتماد به نفس پایینی دارند اعتماد به نفس را با تكنيكي چون شناساندن توانمندی ها بالا بردن آمادگی جسمانی معرفی الگوهای دارای اعتماد به نفس بالا حمایت اجتماعی و یادآوری تجربیات موفق می توان بالابرد (چن و همكاران، ۲۰۲۲).

سنجش عملكرد و مديريت عملكرد (الگوها و مدل ها)

برانگیختگی ورزشی
برانگیختگی واکنش های فیزیولوژیکی برای مثال ضربان قلب تعریق فشار خون و سطح آدرنالین مي باشدکه ورزشکاران قبل از مسابقات یا طی آن تجربه می کنند برخی از ورزشکاران برانگیختگی خود را ارزشمند مي يابند و برخی دیگر آسيب رسان و از طرف دیگر برانگیختگی پایین با فقدان انگیزه و دشواری در متمركز شدن مي دانند . بهترین سطح برانگیختگی سطح بهینه یا ایده آل است که البته در هر فردی این سطح متفاوت مي باشد. ورزشکاران باید خودشان سطح ایده آل برانگیختگی شان را مشخص كنند. نکته بسیار مهم این است که سطح برانگیختی ورزشکار نحوه عملکرد او را در مسابقات معين میکند برانگیختگی بیش از اندازه اغلب با گرفتگی عضلانی تنگی نفس تند شدن ضربان قلب و تردید در توانایی برای موفقیت تعيين می شود (رينگ و همكاران، ۲۰۱۶).
برای تعیین سطح برانگیختگی ورزشکاران می توانند مسابقات قبلی موقعیت آن مسابقات افکار و هیجانات و تجربیات فیزیولوژیکی را که داشتند در ذهن شان مجسم و به دقت آنها را مورد بررسي قراردهند. این کار دليل می شود که آنها به سطح بهینه برانگیختگی خود دست یابند برای افزایش یا کاهش برانگیختی ورزشکاران روان شناسان ورزشی مجموعه ای از شيوه ها را به آنها ياد مي دهند (رينگ و همكاران ، ۲۰۱۶).